پندار نیک

میراث کوروش بزرگ : گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک

پندار نیک

میراث کوروش بزرگ : گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک

برای روزه دار دو خوشحالی است

برای روزه دار دو خوشحالی است که روح وروان او را شاداب می کنند: 

۱ـ هنگامیکه افطارمی کند بخاطر افطارش خوشحال می شود.
۲ـ هنگامیکه پروردگارش را ملاقات می کند بخاطرروزه ای که گرفته بودخوشحال می شود.
اما خوشحالی روزه دارهنگام افطارش: وقتی است که نفسها میل دارند بسوی چیزهایی که از آنها منع شده اند از جمله خوردنیها، آشامیدنیها وشهوات نفسانی.
روزه دار برای نزدیک شدن به خداوند شهواتش را ترک می کند بر طاعت وعبادتش می افزاید وبه طرف او مبادرت می ورزد. ودر شب که خلوتگاه بنده وپروردگارش است برمی خیزد واو را تسبیح می گوید. ودر روز به امر پروردگارش آنچه را که او برای روزه دار حرام دانسته را ترک می کند وبه آن بر نمی گردد مگر به امر پروردگارش.
پس در هر دو صورت فرمانبردارش است وبه همین علت از روزه گرفتن پی در پی در چند روز بدون طعام نهی کرده شده است.
پس اگر روزه دار تقرب بسوی خداوند را خواهان باشد باید بخورد وبیاشامد وشکر وسپاس پروردگارش را بجای آورد تا در درگاه پروردگارش مورد مغفرت وآمرزش قرار گیرد وشاید دعایش مستجاب شود همانطور که در حدیث آمده است: «برای روزه دار هنگام افطارش دعوتی است که رد نمی شود». ( دعایی که مستجاب می شود).
اگر کسی در هنگام افطار نیتش بر این باشد که چیزی که می خورد ومی آشامد در او نیرو وتوان وانرژی بوجود آورد تا روز بعد بتواند روزه بگیرد وبتواند طاعت وعبادت کند برای او اجر وپاداشی نوشته خواهد شد حتی اگر اوهنگام خواب ـ چه در شب وچه در روزـ نیت کند به اینکه بعد از آن برای انجام طاعات وعبادات الهی نیرو بگیرد، خواب برایش عبادت محسوب می شود.
پس در اینصورت روزه دار شب وروزش عبادت است ودعایش در هنگام روزه مستجاب خواهد شد. وهمچنین در هنگام افطارش، پس او در روزه اش روزه دار صبور یست ودر شبش عبادت کننده وشکرگذار.
همانطور که گفته شده خوشحالی روزه دارهنگام افطارش از فضل ورحمت الهی است. چرا که خداوند در سوره یونس آیه ۵۸ می فرمایند:
﴿قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ﴾.
ترجمه: (ای رسول من به مردم بگو شما باید منحصراً بفضل ورحمت خداوند شادمان شوید که آن بهتر ومفیدتر از ثروتی است که برای خود اندوخته می کنید).
وشرط آن اینست که چیزی که با آن فطار می کند حلال باشد واگر بر چیزی که خداوند آن را حرام کرده افطار کرد خداوند دعایش را استجابت نمی کند همانطور که رسول اکرم -صلى الله علیه وسلم- می فرمایند.
«یمد یدیه إلی السماء: یا رب یارب، ومطعمه حرام ومشربه حرام، وملبسه حرام، وغذی بالحرام، فأنی یستجاب لذلک». (بروایت مسلم)

ترجمه: (دستانش را بسوی آسمان دراز می کند وزاری می کند که ای پروردگار من… ای خدای من، در حالیکه غذای حرام خورده، حرام نوشیده، حرام پوشیده واز حرام سیر شده، پس چگونه دعایش پذیرفته شود؟!)

منبع سنت نیوز


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد