پندار نیک

میراث کوروش بزرگ : گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک

پندار نیک

میراث کوروش بزرگ : گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک

روزه ‌‌و مقابله با بیماری‌های مغزی

روزه ‌‌و مقابله با بیماری‌های مغزی

نوشته شده در آگوست 12, 2010 به وسیله‌ی سیاوش 

تحقیقاتی که تا کنون در زمینه‌ی روزه‌داری متناوب انجام شده، نشان می‌دهد که این روش نه تنها سیر برخی بیماری‌ها مانند آلزایمر و صرع را کند می‌کند، بلکه ممکن است موجب پیشگیری از ابتلا به بیماری نیز شود.

در مجله‌ی علمی Neurobiology of Diesease در شماره‌ی ۱۹ اوت، مقاله‌ای با عنوان neocortical and hippocampal tissues Periodic fasting alters neuronal excibility in rat به چاپ رسیده است.

در این مقاله نتایج کار یک گروه تحقیقاتی به رشته‌ی تحریر درآمده که از سه سال پیش تا کنون در مورد اثرات انواع روزه‌داری بر روی عملکرد مغز تحقیق می‌کند. سرپرستی این گروه که در بخش جراحی مغز و اعصاب و نورفیزیولوژی دانشگاه مونستر آلمان دست به این تحقیقات زده را پروفسور علی گرجی، استاد دانشگاه در رشته‌ی تحقیقات مغز و اعصاب، بر عهده دارد.


به گفته‌ی دکتر گرجی،‌ تحقیق بر روی اثرات روزه‌داری بر روی عملکرد مغز به چند دهه پیش برمی‌گردد و در آمریکا نیز در این زمینه‌تحقیقات زیادی انجام شده است.

روزه‌داری ‌روشی قدیمی است

روزه‌داری روشی قدیمی است که از مد‌ت‌ها پیش در فرهنگ‌ها و ادیان مختلف وجود داشته و تا به امروز نیز بر جای مانده است. نه تنها مسلمانان، بلکه مسیحیان، گیاه‌خواران و طرفداران طب سنتی هند نیز ایامی را به روزه‌داری اختصاص می‌دهند.

۲ نوع اصلی روزه‌داری وجود دارد که در نوع نخست‌، فرد کالری روزانه‌ی کمتری دریافت می‌کند. اما در نوع دوم که به روزه‌داری متناوب معروف است فرد ساعت‌های متمادی از خوردن و آشامیدن محروم می‌شود.

نوع اول روزه‌داری یا همان Caloric Restriction را می‌توان در انواع رژیم‌های لاغری دید. در این نوع فرد می‌خورد و می‌نوشد، اما کمتر از مقدار عادی.

اما در نوع دوم که روزه‌ی مسلمانان را نیز شامل می‌شود و به Periodic Fasting یا روزه‌داری متناوب معروف است، فرد برای یک دوره‌ی زمانی ۱۴ تا ۲۴ ساعته هیچ‌گونه کالری دریافت نمی‌کند، ولی در فواصل بین آنها آزاد است تا هر میزان غذا و مایعات که می‌خواهد بخورد و بیاشامد.

اثرات روزه‌داری بر عملکرد مغز

گروه تحقیقاتی دانشگاه مونستر بر این عقیده است که هر دوی این روش‌ها بر عملکرد مغز اثراتی مثبت دارند، ولی روش دوم تأثیراتی به مراتب شگفت‌انگیز‌تر بر جای می‌گذارد. آزمایش‌ها حاکی از آن است که وقتی فردی دست کم به مدت ۱۲ تا ۱۴ ساعت از خوردن و نوشیدن خودداری می‌کند، بلافاصله بعد از خوردن غذا یا نوشیدن آب، در مغز وی یک موج الکتریکی بسیار قوی ایجاد می‌شود.

پروفسور گرجی در این باره می‌گوید: « وقتی شما به مدت طولانی چیزی نخورده و نمی‌نوشید و بعد از آن شروع به خوردن یا آشامیدن می‌کنید، موج الکتریکی قوی چند میلی ‌ولتی در مغزتان ایجاد می‌شود، در صورتی که امواج مغزی معمولی در حد میکرو ولت هستند، این موج چند ده برابر است و تمام مغز را سیر می‌کند و به همین خاطر سئوال این بود که این موج چرا ایجاد می‌شود و چه اثری دارد؟»

این موج الکتریکی باعث می‌شود که تحریک‌پذیری مغز در بعضی قسمت‌ها نسبت به قبل از روزه‌داری بیشتر شود. این تغییر تحریک‌پذیری بافتی در سطح سلولی و ارتباطات بین سلولی (سیناپس‌ها) رخ می‌دهد و منجر به احساس رفع گرسنگی و عطش می‌شود.

مطالعات و آزمایش‌های‌ MRI نشان می‌دهد که انسان پس از چند هفته روزه‌داری در قشر مغز و به ویژه ناحیه‌ی حرکتی آن حساسیت‌پذیری واضحی پیدا می‌کند، به عبارتی دیگر روزه‌داری متناوب می‌تواند مغز را در نواحی مختلف فعال‌تر سازد. افزایش تحریک‌پذیری در قسمت‌های مختلف مغز از جمله این امید را پدید آورده که بتوان سیر برخی از بیماری‌ها مانند آلزایمر را کند یا از آنها پیشگیری کرد.

محققان با تکیه بر یافته‌های کنونی بر این نظرند که روز‌ه‌داری متناوب می‌تواند بر بیماری‌های آلزایمر، پارکینسون، هانتینگتون و صرع اثر گذاشته و سیر آنها را آهسته کند. این روش همچنین می‌تواند امکان ابتلا به سکته‌ی مغزی و عوارض پس از آن را کاهش دهد.

روزه‌داری متناوب بر انسان‌های سالم نیز اثری مثبت دارد. به گفته‌ی پروفسور گرجی: «در انسان‌های سالم می‌توان مثلا مقاومت سلو‌ل‌های مغزی را در مقابل سکته بالا ببرد. آزمایش‌هایی که ما کردیم نشان می‌دهد که سلول‌های مغزی که در معرض این روزه‌داری هستند می‌‌توانند به هیپوکسی یا حالتی مثل سکته‌ی مغزی مقاومت نشان بدهند.»

چند روز باید روزه گرفت؟

پروفسور گرجی با اشاره به آزمایش‌هایی که تا کنون در این زمینه انجام شده، حداقل مدت روزه‌داری برای رسیدن به نتایج مثبت را ۴ هفته می‌داند. وی با اشاره به دشواری‌های روزه برای برخی افراد می‌گوید: « می‌توان ساعت‌های مرده را برای مریض انتخاب کرد. مریض می‌تواند ساعت ۶ بعدازظهر غذا و آب بخورد، دیگر هیچ چیز نخورد تا ۸ صبح روز بعد.»

روزه‌داری و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مغزی

ادامه‌ی تحقیقات در چند سال آینده به این سئوال پاسخ خواهد داد که آیا با استفاده از یک شیوه‌ی ساده و بدون خرج مانند روزه‌داری متناوب می‌توان از بسیاری از بیماری‌های مغزی جلوگیری یا دست کم سیر آنها را به گونه‌ای چشمگیر کند کرد؟

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4637796,00.htm

احکام و آداب عید فطر

احکام و آداب عید فطر


خداوند متعال دین راست و درستی را برای بندگانش برپاداشت و موضوعی باقی نمانده است مگر آنکه حکم آنرا برایشان تبیین فرموده و به راه هایی روشن رهنمون ساخته است کردارشان را نیک گردانیده و بر آباد کردن آنچه به آنان واگذارده است یاری شان می دهد. در همین راستا شریعتی آمد که در میان زندگانی دنیا و آخرت تعادل برقرار نموده و بطور همزمان به نیازهای روح و کالبد بشر می پردازد.

مشروعیت عید نیز از این قاعده مستثنی نیست. چراکه، دین حنیف اسلام احکام ویژه ی آن را بیان داشته و رفتار فرد مسلمان را در این مناسبت نیز با دین و آئین خداوند همسو نموده است. در ادامه بطور گذرا در مورد برخی احکام و آداب مربوط به مشروعیت عید بحث می شود:

گرفتن روزه در روز عید حرام است. که اولین عید می باشد. چنانچه امام بخاری از حضرت عمر رضی الله عنه روایت نموده است که ایشان قبل از خطبه(روز عید) نماز گزارد و آنگاه در خطبه اش چنین فرمود: « یا أیها الناس إن رسول الله صلى الله علیه وسلم قد نهاکم عن صیام هذین العیدین، أما أحدهما فیوم فطرکم من صیامکم، وأما الآخر فیوم تأکلون نُسُکَکَم » . یعنی: "ای مردم بدانید که رسول الله صلی الله علیه و سلم از روزه گرفتن در این دو عید نهی فرمودند، اما اولی که روز شکستن روزه ی تان است و دیگری روزیست که در آن قربانی هایتان را می خورید."

بسیار تکبیر گفتن و یاد کردن بزرگی خداوند در شب عید مستحب است. بدلیل فرمایش خداوند متعال: { ولتکملوا العدة ولتکبروا الله على ما هداکم } (البقرة: 185) یعنی: "و می خواهد که تمام کنید شمار را و به بزرگی یاد کنید خدا را به شکر آنکه راه نمود شما را." تکبیر گویی از غروب آفتاب آخرین روز ماه رمضان آغاز شده و تا نماز عید ادامه می یابد. این عمل در همه ی اماکن صورت می گیرد. در عید فطر پس از نمازهای پنجگانه تکبیر گفته نمی شود.

در تکبیر اینچنین گویند: الله أکبر الله أکبر، لا إله إلا الله، والله أکبر الله أکبر ولله الحمد. در صورتیکه سه بار تکبیر گفته شود نیکوست و در این رابطه موضوع گسترده است.

استحمام و نظافت برای عید سنت است؛ آمده است که ابن عمر رضی الله عنه، که به پیروی از سنت و پایبندی بدان معروف است، چنان می کرد. همچنین پوشیدن بهترین لباس ها مستحب می باشد، آنگونه که ابوداود در حدیث حضرت عایشه رضی الله عنها را آورده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم فرموده اند: « ما على أحدکم أن یکون له ثوبان سوى ثوبی مهنته لجمعته » روز عید از لحاظ مفهوم شبیه جمعه است، بنابراین انجام این کار سنت است.

تناول نمودن چیزی، ترجیحاً خرما، پیش از آنکه برای نماز خارج شود سنت است. چنانچه امام بخاری در حدیثی از حضرت انس رضی الله عنه روایت نموده است « کان النبی صلى الله علیه وسلم لا یغدو یوم الفطر حتى یأکل تمرات » : که پیامبر صلی الله علیه و سلم روز عید فطر جز مقداری خرما چیزی نمی خورد. ابن حجر حدیث را بعنوان دلیلی برای بستن راه زیاده روی در روزه داری بیان نموده است.

پیاده راه افتادن به سوی نماز عید پسندیده است، به دلیل حدیثی، که ترمذی آن را روایت نموده و به حسن بودن حدیث رأی داده است، در آن حضرت علی رضی الله عنه می فرماید: « من السنة أن تخرج إلى العید ماشیاً، وأن تأکل شیئاً قبل أن تخرج » یعنی: "سنت آنست که برای عید پیاده خارج شده و قبل از خروج چیزی میل شود."

و سنت چنین است که رفتن به سوی عید از یک راه و برگشت از آن از راه دیگری باشد. آنگونه که رسول خدا صلی الله علیه و سلم عمل نموده اند، جاییکه امام بخاری روایت می نماید: جابر رضی الله عنه تعریف می کند که: "پیامبر صلی الله علیه وسلم در روز عید راه ها را بطور مخالف برمی گزیدند."

اهل علم برای اینکار دلایل بسیاری را برشمرده اند، از جمله: آشکار ساختن نشان و رسوم خداوندی با رفت و آمد در ادای این فریضه، بخشم درآوردن منافقان، سلام کردن بر رهگذران هردو راه، گواهی ساکنان انس وجن هر دو راه، به فال نیک گرفتن آن برای تغییر حال در جهت مغفرت و خوشنودی خداوند، برآوردن نیاز نیازمندان در هر دو راه، البته همگی دلایل فوق و بسیاری علت های دیگر نیز می تواند درست باشد.

بیرون رفتن زنان در روز عید برای حضور در نماز عید و شنیدن خطبه ایرادی ندارد و حتی بعضی از اهل علم آنرا مستحب نیز دانسته اند. کل موضوع مشروط به امنیت از فتنه می باشد؛ دلیل آن حدیثی است که مسلم در صحیح خویش از ام عطیه روایت کرده است: « أَمَرَنا رسول الله صلى الله علیه وسلم أن نخرجهن فی الفطر والأضحى، العواتق، وذوات الخُدُور، فأما الحُیَّضُ فیعتزلن الصلاة، ویشهدن الخیر ودعوة المسلمین » "پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم به ما امر فرمودند که برای روزهای عید فطر و قربان زنان دوشیزه و خانه دار ما بیرون آییم. ولی آنانکه در حالت حیض بودند از نماز دوری نموده و در اکرام و دعوت مسلمانان شرکت می جستند." کلمه ی العواتق: جمع عاتق بوده و به معنی زن جوان که هنوز شوهر نکرده است. و الخدر: همان پوششی است که دختر را در منزل پنهان می دارد، که بعداً به هر نوع پوششی مانند خانه و شبیه به آن اطلاق گردید و جمع آن خدور است و منظور در اینجا زنان خانه دار می باشد.

در اینجا آگاهی از این موضوع ضرورت دارد که بدانیم بر زنان لازم است در روز عید و غیر آن با آرایش و عطر یا با لباسی که برای جلب توجه دیگران پوشیده شده و یا هر نوع لباس غیر شرعی خارج نشوند. فرمایش خداوند متعال را یادآور می شویم که: { وقل للمؤمنات یغضضن من أبصارهن ویحفظن فروجهن ولا یبدین زینتهن إلا ما ظهر منها ولیضربن بخمرهن على جیوبهن{ " و بگو زنان مسلمان را که بپوشند چشم خود را و نگاه دارند شرمگاه خود را و آشکار نکنند آرایش خود را مگر آنچه ظاهر است از آن موضع و باید فروگذارند چادرهای خود را بر گریبانهای خود." (نور:31)

و در پایان، تبریک گفتن و شادباش عید ایرادی ندارد، مثلاً به کسی که ملاقات می نماید بگوید: "خداوند از ما و شما قبول کند، و بر ما و شما آن را پر خیر و برکت گرداند و عیدتان مبارک"، و مانند این ها؛ بدلیل حدیثی از ابوامامه باهلی رضی الله عنه که هنگام مراجعت از (نماز) عید بهمدیگر می گفتند: خداوند از ما و شما بپذیرد. {تقبل الله منا ومنک.} و امام احمد رحمه الله عقیده دارد اسناد حدیث ابوامامه رضی الله عنه نیکوست. ابن تیمیه رحمه الله بیان می دارد: "از بسیاری از صحابه روایت شده که این کار را انجام می داده اند و ائمه بعد از ایشان، مانند امام احمد و دیگران، بدینکار رخصت داده اند."

این موارد گزیده ای از احکام و آداب مربوط به عید بودند. خوشا آنانکه به شریعت و راه پروردگارشان پایبند بوده و در حدود اوامر و نواهی او بازایستند و دنیا را وسیله ی آخرت قراردهند. که این کار بهترین چیزی است که برای آن بار و توشه بربندند و شایسته است که در نیل بدان رقابت کنندگان از هم پیشی بگیرند و عمل کنندگان درآن بکوشند. عیدتان مبارک باد و خداوند طاعت ما و شما را قبول فرماید.

ترجمه: مسعود
مصدر: سایت نوار اسلام

ادامه مطلب ...

نماز تراویح

نماز تراویح


نماز تراویح فقط خاص ماه رمضان است و خواندن آن به جماعت مستحب است و به صورت فرادی نیز صحیح میباشددلیل نامگذاری آن این است که نماز گذاران پس از هر چهار رکعت استراحت کمی می کنند و به آن قیام رمضان نیزگفته میشود .این نماز بیست رکعت است و در تمام شب های رمضان خوانده می شود و پس از خواندن هر دو رکعت سلام داده میشود وقت آن نیز بین عشاو نماز صبح می باشد و قبل از نماز وتر خوانده می شود.


اگر کسی چهار رکعت را با هم بخواند و سپس سلام بدهد صحیح نیست زیرا بر خلاف روش مشروع است باید هنگام گفتن نیت نماز گزار تعیین کند که دو رکعت نماز تراویح یا قیام رمضان می خواند و اگر با نیت نفل مطلق آن را بخواند صحیح نیست.


اصل در مشروعیت نماز تراویح طبق آن چه گذشت


امامان بخاری(37)ومسلم(157)و سایرین از ابو هریره (رضی اللله عنه)روایت کرده اند که پیامبر (صلی علیه و سلم) و


فرموده اند :


من قام رمضان إیمانا"واحتسابا"غُفرله ما تقدم من ذنبه


هر کس از روی ایمان و باور و برای رضای خدا نماز تراویح را در شبهای رمضان بگذارد گناهان پیشین وی آمرزیده میشود:


همچنین امامان بخاری(882)ومسلم(761)-لفظ حدیث از مسلم است- از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت کرده اند که گفت :


پیامبر (صلی علیه و سلم)شبی در مسجد نماز میخواند مردم به ایشان اقتدا کردند شب بعد هم پیامبر (صلی علیه و سلم)نمازخواند و مردم زیادی جمع شدند سپس دوباره شب سوم-یاچهارم-مردم جمع شدند اما دیگر پیامبر (صلی علیه و سلم) از خانه اش بیرون نیامدند هنگام صبح (به یاران خود) فرمود:


رایت الذی صنعتم فلم یمنعنی من الخروج إلیکم إالاّأنّی خشیت أن تفرض علیکم


جمع شدن و انتظارتان برای آمدنم را دیدم ترسیدم که این نماز بر شما واجب شود و فقط به همین دلیل پیش شما نیامدم و این واقعه در ماه رمضان بود .


امام بخاری(903)از عبدالرحمن بن عبداقاری روایت کرده است که گفت: همراه حضرت عمر بن خطاب در ماه رمضان به مسجد رفتیم مردم به دسته های جداگانه ایستاده بودند و بعضی به تنهایی نماز میخواندند و در جایی دیگر پشت سر مردی گروهی( کمتر از ده نفر) نماز می خواندند سپس حضرت عمر گفت به نظر من اگر همه آنها یک امام واحد داشته باشند بهتراست سپس مردم را جمع نمودند و ابی بن کعب را امام آنان کرد. شب بعد دوباره همراه او به مسجد رفتیم در حالی که همه ی مردم به امام خود اقدا کرده بودند حضرت عمر گفت چه بد عت نیکویی (1)


نمازی که در اخر شب می خوانید بهتر ازنمازی است که در آغاز شب می خوانید ومردم در اول شب اقدام به نماز تراویح می کردند.


هم چنین بیهقی(496/2)وسایرین- با اسناد صحیح-روایت کرده اند که مسلمانان در زمان خلافت حضرت عمر ن خطاب در ماه رمضان بیست رکعت نماز تراویح می خواندند.


امام مالک نیز در کتاب الموطا(115/1)روایت کرده است که مردم در زمان خلافت حضرت عمر در ماه رمضان بیست و سه رکعت نماز تراویح می خواندند بیهقی با جمع بین دو روایت گفته است که آن سه رکعت نماز وتر بوده است.


--------------------------------------------------------------------------


بدعت در لغت عبارت است از آن چه که با تازگی بر خلاف سابق به وجود آمده است در امور دین بدعتی که موافق شرع و تحت قاعده ی استحسان باشد بدعت حسن و مشروع نامیده میشود و اگر مخالف شرع باشد بدعت مذموم و متروک خوانده میشود و اگر مخالف شرع نبوده و در اصول شرعی هم وجود نداشته باشد بدعت مباح است (ا)

سیزده سخن از امام حسن مجتبی(رض )

سیزده سخن از امام حسن مجتبی(رض )

 
 1 - با نیکوکارى از کارهاى ناپسند جلوگیرى کنید.
 2 - شداید و مشکلات را با صبر چاره کنید.
 3 - دین خود را حفظ و محبت مردم را به خود جلب کنید.
 4 - درد بیچارگان را پیش از آنکه بگویند درمان کنید.
 5 - در کارها از مشورت مضایقه مکنید.
 6 - خویشاوند کسى است که به انسان محبت دارد، اگر چه بیگانه باشد.
 7 - با مردم در زندگى بسازید تا با شما مهربان شوند.
 8 - از سخن بیفایده احتراز کنید.
 9 - مردم حریص فقیرند (زیرا هیچوقت راضى نیستند و همیشه باید تلاش ‍ کنند).
 10 - پستى و ناکسى اینست که شکر نعمت نکنى .
 11 - چیزى که شرّ ندارد شکر بر نعمت است و صبر بر ناگوار.
 12 - هیچ مردمى با هم مشورت نکنند جز اینکه بدرستى رهبرى شوند.
 13 - بکار بردن حرص (در طلب روزى ) بکار بردن گناه است 

ادامه مطلب ...

وداع با رمضان از زبان مبارک امام سجاد زین العابدین رحمه الله

وداع با رمضان از زبان مبارک  امام سجاد زین العابدین رحمه الله

                

لحظات وداع با رمضان را با تعابیر زیبا و عمیق امام سجاد زین العابدین رحمه الله سپری می‌سازیم و از درگاه حضرت پروردگار جل جلاله توفیق درک رمضان‌های دیگر را آرزو می‌نمائیم:

بدرود ای بزرگترین ماه خداوند، ای عید اولیای خدا!

بدرود ای گرامی‌ترین اوقاتی که ما را مصاحب و یار بودی، ای بهترین ماه در همه روزها و ساعت‌ها.

بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها، ای ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.

بدرود ای همدم ما که چون بیایی، شادمانی و آرامش بر دل ما آری و چون بروی، رفتنت وحشت خیز است و تالم افزای.

بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیب‌ها که پوشیده داشتی.

بدرود که درنگ تو برای گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مومنان چه بسیار بود.

بدرود ای ماهی که هیچ ماه دیگر را توان همسری با تو نیست.

بدرود ای گرامی‌ترین اوقاتی که ما را مصاحب و یار بودی، ای بهترین ماه در همه روزها و ساعت‌ها.

بدرود ای همسایه‌ای که تا با ما بودی، دل‌های ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان .

بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی و ای مصاحبی که راه‌های نیکی و فضیلت را پیش پای ما هموار ساختی .

بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیب‌ها که پوشیده داشتی .

بدرود که درنگ تو برای گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مومنان چه بسیار بود.

در برابر قصوری که در این ماه در طاعت تو ورزیده‌ایم، ما را پاداشی ده که به یاری آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته‌های گوناگون را که به آن مشتاق شده‌ایم بستانیم . عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن و چون به رمضان دیگر رسیدیم، یاریمان ده تا آن سان که سزای خداوندی توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتی رسان که سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شایسته‌ای برگمار که ادای حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر، بایسته باشد.